“Ik heb een methode ontwikkeld waarmee ik bij ontzettend veel mensen weer plezier in hun leven kan terug brengen”, zegt een coach mij. ‘Die heb ik eerder gehoord’, schiet er door mij heen. Weer iemand die uitblinkt in het ondersteunen van persoonlijke ontwikkeling. Ik kan een zucht niet onderdrukken. “Voor welk maatschappelijk probleem bied jij een oplossing?”, vraag ik vervolgens. De media besteden immers geen aandacht aan de pleister als de wond niet zichtbaar is.
Positief nieuws
Begrijp me goed, ik heb niets tegen coaches. Het zijn echter wel vaak mensen die alleen maar vanuit het positieve willen communiceren. Ze hebben bijvoorbeeld een methode ontwikkeld waarmee ze mensen helpen en willen het liefst zoveel mogelijk vertellen over de methode. En daar gaat het vaak mis als ze media-aandacht zoeken. Waarom zou een journalist aandacht besteden aan een methode als het niet duidelijk is waarom de methode nodig is? Als je niet laat zien waar de maatschappelijke wond zit en hoe groot deze is, blijft de maatschappelijk relevantie voor de journalist ook onbekend.
Open wond
Na doorvragen blijk ik een job coach voor mij te hebben zitten. Iemand met duidelijk passie voor het vak. Hij helpt mannen tussen de 40 en 55 jaar aan een betere werksituatie. Ik leg uit dat de grootte van het probleem (de wond) duidelijk moet zijn. Wie zijn de dupe en wat is het effect op hun leven als er geen oplossing zou komen? Hoe groot is de groep waar het om gaat? Hiermee geef je het kader van de wond aan en waar de wond zit.
Specifieke obstakels
Het is fijn dat hij voor een hele specifieke doelgroep werkt. Dat is interessanter voor de media dan wanneer hij job coach voor iedereen is. Zo zijn er waarschijnlijk specifieke obstakels te benoemen die bij werkende of werkzoekende mannen tussen de 40 en 55 jaar vaker voorkomen dan bij bijvoorbeeld vrouwen van deze leeftijd of mensen buiten deze leeftijdscategorie. Je moet de vertaalslag naar de doelgroep van het medium waar de journalist voor werkt maken. Door de arbeidsobstakels van de mannen tussen 40 en 55 jaar te benoemen zorg je voor herkenning bij de lezer/kijker/luisteraar. De obstakels laten zien hoe de wond er binnen de kaders uitziet.
Commerciële pleister
Als je de wond goed hebt laten zien, dan is de maatschappelijke noodzaak ook duidelijk voor de journalist. Het betekent soms ook dat je kritisch moet zijn op dingen die verkeerd geregeld zijn in de maatschappij. Als dat een onderdeel van het probleem is, dan moet je dat echt benoemen. Hoe graag je ook alleen maar positief wilt communiceren. Alleen maar aandacht voor de pleister wordt al snel een commercieel verhaal. En een commercieel verhaal boeit niet. Een oplossing is dus pas interessant voor de media als het probleem helder is. Zorg in je persbenadering dan ook dat je de wond bloot legt voordat je met de pleister aan komt rennen.
Vragen? Schuif dan eens aan bij een Rond de Tafel met VIDM-sessie.
